به نقل از «تابناک»

کندکاو در دلایل موج های مرگبار پناهندگی به اروپا

تاریخ انتشار: ۸ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۴۶۱۱۵۲

در میان أخبار سوزناک و حوادث ناگوار همه گیری کرونا و مرگ و فقر ناشی از آن، سیل بی سابقه مهاجرین پناهنده به اروپا با حوادث مرگباری که در رسانه ها نقل می شود، مزید بر علت شده است به گونه ای که پژوهشگران امروزه به دنبال یافتن رابطه میان بحران ها و تشدید موج مهاجرت های مرگبار به اروپا برآمدند. در میان فجایعی که در اردوگاه های آتش گرفتة پناهندگان در جزیره های کشور یونان، تعداد زیادی از هموطنان ما در این آتش و بحران گرفتار شده اند که بدون کمک رها شده و به فراموشی سپرده شده اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

حتی تحقیقات و مطالعات علمی گویا قصد دارند شرایط این هموطنان را نادیده بگیرند تا راه حل های علمی و به دور از سیاست بازی ها نیز برای محنت آنان پیدا نشود. حتی زمانی که مدتی پیش آقای عیسی کلانتری، ریاست سازمان محیط زیست کشور اعلام کرده است که موج گرمایش و کم آبی در کشور مسبب مهاجرت میلیون ها از مردم ایران به سمت اروپا خواهد بود، گوش شنوایی پیدا نکرد. شگفتا که این هشدار آقای کلانتری پژواکی در بین محققین کشورهای دیگر پیدا کند ولی در میان اندیشمندان و پژوهشگران هموطن، کوچک ترین واکنش امیدوار کننده ای نیابد. شاید عادت کردیم بحران ها را ابتدا تجربه کنیم و سپس برای لختی به خود آییم و پس از این که کارهای عمدتاً نمایشی را به پایان رساندیم، بار دیگر به خلوتگاه خود خزیده و به انتظار بحران بعدی، سر به زانو باشیم.
حتی هنگامی که انفجار بیروت، فاجعه ای به بار آورد، متخصصین و متفکرین ما نتوانند از آن درس بگیرند برای پیش گیری از فاجعه ای مشابه در شهر تهران که در جای جای آن انبارهای سوخت و گاز کلر بدون حفاظت لازم پراکنده شده است. چرا که مسئولینی که از قضا احساس مسئولیت نمی کنند، جرأت بیشتری از متخصصین دلسوخته دارند تا اعلام کنند، یا این که هیچ خطری نیست و شهر در امن و امان است و یا به این اکتفا می کنند که انتقال انبارهای سوخت از محل فعلی در شهران هزینه بر است.
مقاله ای از یکی از دانشگاهیان لبنان امروز به دست من رسید که نه تنها حکایت های دردناکی از مهاجرت های مرگبار لبنانی ها در پی انفجار بیروت را با اندوه نقل می کند، بلکه اشاره ای به هشدار آقای کلانتری در مورد ایران در آن دیده شده است. خانم دکتر سوسن الأبطح، استاد زبان و أدبیات عرب دانشگاه بیروت که بارها مقاله های او را خواندم و تعدادی از آن ها را ترجمه و منتشر کردم، در همه آن ها با احساس مسئولیت، در مورد بحران های اجتماعی که در کشورهای خاورمیانه، شکل گرفته و یا در حال اوج گیری است، عالمانه هشدار داده است. چهار روز پیش از انفجار بیروت، در مورد احساس عدم تعلق جوانان لبنان به احزاب و خستگی آنان از سیاست بازی، هشدار داده بود که فاجعه ای به بار خواهد آورد. و سپس فاجعه رخ داد. پس از آن تحلیل جامعه شناسانه ای از فاجعه انفجار بیروت منتشر کرد که آن را نیز ترجمه کردم تا شاید درس هایی از آن در مدیریت بحران خود، استخراج کرده و استفاده کنیم. امروز نیز از موج های مرگبار پناهندگی به اروپا در پی انفجار بیروت نوشته است، اما نیم نگاهی به هشدار آقای کلانتری برای ایران انداخته است. شاید این بار این هشدار جدی تر گرفته شود.
در مقاله ای که تحت عنوان «چنین گفت زینب» داستان یکی از قربانیان موج مرگبار پناهندگان به اروپا را که نامش زینب بود و در این مهاجرت چگونه همسر و فرزند خود را از دست داده و اکنون در کشور خود در غربت دردناک به انتظار سوار شدن بر موج دوم پناهندگی به اروپا، برای فرار از خود و از واقعیت ها و مصیبت های دردناکی که برای او از همین سفر پناهندگی پیش آمده است.
أو این گونه شروع می کند که «تمام پرسش هایی که درباره دلایل موج بی سابقه فرار لبنانی ها به سوی اروپا، از فردای انفجار بیروت، سوار بر قایق های مرگ، مشروع می دانم». چرا که در این باره پرسش های بسیاری منتظر پاسخ هستند. او کوشش های رئیس جمهور فرانسه برای تشکیل دولت جدید در لبنان به یک عمل سزارین برای به دنیا آوردن دولتی می داند که تولد آن با هزاران مشکل روبه روست. از قول افراد نجات یافته از قایق های مرگ نقل می کند که پاسخ آنان به این پرسش که دلیل مهاجرت آنان به سمت اروپا چیست را یک پاسخ شنیده است: «بیکار بودیم، درآمد نداشتیم و با ناامیدی شدید نگران آینده بچه هایمان هستیم». اما در میان آنان، از همه گروه های اجتماعی، افراد و خانواده هایی یافت می شود. از جوانان جویای کار تا پنجاه ساله های نگران آینده فرزندان خود، تا دانشجوی سال سوم رشته پزشکی، می توان یافت تا کسانی که مهارت چندانی ندارند، اما همه اصرار بر سوار شدن بر قایق های مرگ تا خود را به اروپا برسانند.
او می گوید مصیبت آنان با انفجار بیروت شروع نشد، بلکه از هنگام جنبش 17 اکتبر سال 2019 شروع شده بود و روز به روز بر آن افزوده شد تا با انفجار بندرگاه بیروت به این غایت رسید. تعدادی از بازماندگان قایق های مرگ، پیش از این هم شانص خود را برای پناهندگی امتحان کرده بودند. از سال 2015 که اردوغان دروازه های ساحلی کشور خود را به روی پناهندگان باز کرد تا از اتحادیه اروپایی 6 میلیارد دلار باج بگیرد. در آن زمان، پناهندگان نمی توانستند از سواحل لبنان به اروپا مهاجرت کنند، بنابر این پناهندگان سوری و لبنانی به سواحل ترکیه هجوم می آوردند. حال به چه دلیلی سواحل لبنان را نیز به روی پناهندگان باز کردند؟ و در این زمان خاص؟ درست است که تعداد زیادی از لبنانی ها در این انفجار مصیبت زده شدند، ولی بسیاری از کسانی که قصد مهاجرت کردند، ماشین و طلای همسرشان را فروختند تا هزینه مسافرت را تهیه کنند. و بسیاری از آنان خیلی فقیر نبودند.
یکی از آن هایی که 3 سال پیش عزم مهاجرت از طریق ترکیه به اروپا کرد، به نام: عماد طرطوسی که سهل الوصول بودن مهاجرت از طریق ترکیه، وی را اغوا کرد. بسیاری مانند او بودند، اما موفق به رسیدن به اروپا در بار اول نشد، ولی بار دوم خود را به سوید رساند، اما دوری از وطن را نتوانست تحمل کند و به سرعت بازگشت. پس از انفجار بیروت، عماد برای بار سوم دل به دریا زد. این بار قایقی را خرید و همراه با همسر و سه فرزندش و تعدادی از دوستانشان حرکت کردند. قایق را به صورت شراکتی خرید، پس از آن که هرچه داشتند فروختند و تنها با یک دست لباس به مقصد اروپا حرکت کردند. اما قایقشان در وسط دریا خراب شد و حکومت قبرص آن را مصادره کرد تا آنان به غیر لباس تنشان هیچ چیز نداشته باشند. بسیاری از خانواده ها، تن به چنین مخاطره هایی دادند، و زندگی خود و کودکانشان را به خطر انداختند. عماد نمی خواست تنها برای این که بخورد و بخوابد، زنده بماند. می خواست زندگی همراه با کرامت برای خود و فرزندانش فراهم کند. زندگی به همراه تحصیلات دانشگاهی.
داستان های بسیاری از خانواده ها و افرادی که در نومیدی کامل قرار گرفتند و مخاطرات پناهندگی را به جان خریدند، چرا که برای آنان ماندن در لبنان با مهاجرت مرگبار برابری می کند. تعدادی از لبنانی ها به آمریکای لاتین مهاجرت کردند تا «رؤیای آمریکایی» خود را محقق سازند. اما آنچه از میوه «بهار عربی» توانستیم بچینیم، قایق های مرگ که به سوی اروپا در حرکت است. در گذشته، مهاجرین از لبنان و سوریه به غرب، روایت های ادبی نوشتند، مانند «الطیب صالح» که کتابی به نام «فصل مهاجرت به شمال» تدوین کرد، و یا متفکر عرب «ادوارد سعید» در کتاب خود به نام «بیرون از مکان» به رشته تحریر درآورد. أما مهاجرین امروز، خورا ماهی های دریا می شوند و تعدادی از آنان با تنی زخمی و معلول، ولی زنده بازگشتند. امروزه تعدادی از لبنان راهی دریا می شوند یا با تصمیم فردی و یا با کمک دوستان. اما ملاحظه می شود میل به مهاجرت به اروپا مانند یک بیماری واگیر عمل می کند. به مجرد این که اخباری از حرکت قایق ها به سوی اروپا بین مردم منتشر می شود، فوج فوج به سوی آن ها حرکت می کنند، و این باعث اظهار نظر بسیاری شده است که از سوی عوامل خاصی این مهاجرت تشویق می شود و برای اهداف معین.
پیش از این، قایق های مرگ، با فاصله های زمانی، راهی دریا می شدند، اما از یک ماه پیش، تعداد آن ها فزونی یافت ولی جلب توجه نمی کرد، چرا که قربانیانی نداشت. اما قایقی که در 7 سپتامبر با 50 سرنشین حرکت کرد که فاقد آب و غذا بود، و حتی سوخت کافی برای رسیدن به اروپا همراه نداشت. مسافرینی که قربانی یک دسیسه بودند، و در میان آنان زن و بچه نیز بود، انگار از اطراف معینی برای مرگ نذر شده بودند. یا «سوداگران مرگ» آن گونه که قربانیان آنان را می نامند، برای سود بیشتر، سوخت و آب و غذای کافی در اختیار آنان قرار ندادند یا این که با ایجاد یک فاجعه انسانی، می خواستند، سروصدایی در مورد این قایق ها ایجاد کنند. چرا که بدون داستان های مرگبار و اخبار بحران، رسانه ها، کسب و کار خوبی ندارند. از 50 نفر مسافر آن قایق تنها 35 نفر با حالت شوک و دلهره، پس از 8 روز گم شدن در دریا، نجات یافتند. تعدادی از آنان به دریا افتادند که هنوز جسدهایشان یافت نشده است. یکی از جنازه هایی که در نزدیک ساحل یافت شد، یادداشتی به همراه داشت که حکایت از مرگ دو کودک می کرد بر اثر گرسنگی. یکی از نجات یافتگان به نام «زینب» که مادر یکی از این دو کودک است داستان مرگبار خود را به گونه ای روایت می کند که نمی توان بازگو کرد. این زن به همراه همسر و چهار فرزند خود، سوار این قایق بودند. کوچک ترین فرزندشان هنوز دوسالگی خود را به اتمام نرسانده بود که دو روز پس از حرکت مرد. و به دلیل این که از ساحل دور بودند نمی توانستند جنازه او را به خاک بسپارند. دردناک تر از این چه می تواند باشد که این مادر شاهد جسد فرزند خود را که به قایق بسته بود، در حال باد کردن و تحلیل شدن بر اثر آب شور دریا.
شنیدن داستان این زن، غیرقابل تحمل است، چه برسد به زندگی کردن این تجربه مرگبار و دردناک باشد. هنوز زینب با کابوسی زندگی می کند که توان رهایی از آن را ندارد. هنوز نمی تواند باور کند آنچه بر سر او آمده واقعاً اتفاق افتاده است. در تمام مدتی که صحبت می کرد، به مجرد این که کمی آرام می گرفت به من چنین می گفت: به دلیل کار خود، شما باید آدم هایی را بشناسید که بتوانند به من کمک کنند تا بار دیگر دل به دریا بزنم و به اروپا بروم. تکرار این گفته های زینب مرا به حد جنون رساند. و تصور این که «سوداگران مرگ» و افراد پشت پرده آن ها چه بلاهایی سر بشریت می آورند، روح مرا به شدت میازارد.
تازه می دانم که لبنان کشوری نیست که مانند بسیاری از کشورهای دیگر، نظم و قانون از آن رخت بربسته باشد. در لبنان احزاب بزرگی حکومت می کنند که چشم و گوش دارند و هر کدام موقعیت رسمی خاص خود را دارد که در رأس هر یک نخبه های مخلص منصوب شدند که هر کدام وظایف خود را به خوبی و با دقت هرچه تمام تر انجام می دهند. ما ادعا نداریم که می توانیم به این همه پرسش ها پاسخ بدهیم، تا زمانی که تحقیقات ادامه دارد، أما فکر می کنم این حق را داریم که بپرسیم: «به نفع کیست این همه تشویق نومیدشدگان به فرار از کشور و به نفع کیست که قانعشان کند فرصت فرار فراهم است؟». آیا تجربة باجگیری شش میلیارد دلاری اردوغان از اتحادیه اروپا کسانی را اغوا کرده است؟ کدام اندیشة کوردلانه ای تصور می کند می تواند از این بازی رذیلانه سودجویی کند؟

منبع: تابناک

کلیدواژه: مکانیسم ماشه جنگ قره باغ علیرضا رزم حسینی عیسی آل کثیر هفته دفاع مقدس مصطفی ادیب پناهندگی اروپا مهاجرت مکانیسم ماشه جنگ قره باغ علیرضا رزم حسینی عیسی آل کثیر هفته دفاع مقدس مصطفی ادیب انفجار بیروت قایق های مرگ لبنانی ها قایق ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۴۶۱۱۵۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

استادانی که جلوی مهاجرت دانشجویان را می گیرند

دانلود فیلم اصلی کد ویدیو